Fietsinnovatielab: Esther van Garderen

"De fietsvriendelijke stad is de stad met de menselijke maat."

Het Fietsinnovatielab vraagt ideeën om sociale veiligheid van fietsers te verbeteren. Een toonaangevende jury beoordeelt de inzendingen. Directeur van de Nederlandse Fietsersbond Esther van Garderen is één van deze juryleden. Wat vindt zij van het thema 'sociale veiligheid', en waar gaat zij op letten als ze de ideeën beoordeelt? We stellen Esther kort voor.

Wat is jouw betrokkenheid met de fiets?

"Ik ben directeur van de Fietsersbond. De naam zegt het al: wij komen op voor fietsvrijheid voor iedereen in Nederland. Zelf gebruik ik de fiets vooral functioneel, maar soms ook recreatief. Wat ik leuk vind is dat veel mensen op de heenweg naar hun werk de kortste en snelste route nemen, maar op de terugweg vaak de leukste. Die lol in fietsen stimuleer ik graag bij mensen."

Wat vind jij belangrijk aan het thema 'sociale veiligheid'?

"Ik vind het hartstikke leuk dat jullie dit thema hebben gekozen! Vanuit de Fietsersbond houden wij ons ook al een tijdje bezig met sociale veiligheid. Recent publiceerden we nog een artikel over een onderzoek dat wij deden naar fietsen in het donker. Wat blijkt? Bijna 9 op de 10 mensen voelt zich wel eens onveilig in het donker. Een belangrijk thema dus!"

Voel jij je zelf weleens onveilig op de fiets?

"Eigenlijk niet. Ik ben zelf niet snel bang en vermijd parken en afgelegen fietspaden 's avonds ook niet, maar ik weet dat veel anderen dat wel doen.

Afgelegen plekken zorgen vaak wel voor problemen. Mijn zoon is wel eens van zijn fiets getrokken bij een fietstunneltje. Hij was toen nog maar 11 jaar oud. Ik denk dat dit soort problematiek vooral vraagt om stedenbouwkundige oplossingen. Denk bijvoorbeeld na over waar je fietsroutes plaatst. Niet langs de achtertuinen van huizen, maar langs de voorkant, of langs snelwegen. Mensen voelen zich al veel veiliger als ze weten dat ze in het zicht zijn van anderen."

Waar ga je op letten bij het beoordelen van de inzendingen?

"Het leukste aan het fietsen vind ik de menselijke maat. Toen ik nog in Amsterdam woonde, vond ik het bijvoorbeeld heerlijk om door het Vondelpark te fietsen, omdat je daar vaak mensen tegenkomt die je begroeten of naar je glimlachen. Dat maakt het fietsen leuk. Met deze prijsvraag hoop ik daarom ook dat mensen aandacht besteden aan de menselijke maat. Bijvoorbeeld door sociale experimenten te bedenken waarmee je ontmoeting kan stimuleren tussen fietsers.

Mooie voorbeelden zijn er al. Wijzelf hebben een tijdje een meefietslijn georganiseerd. Mensen konden toen (handsfree met oortjes) bellen met een hulplijn als ze zich onveilig voelden tijdens het fietsen. En in Almere hebben ze een ontmoetingspunt bedacht, zodat mensen 's avonds en 's nachts kunnen verzamelen en samen terug naar huis kunnen fietsen."