Fietsinnovatielab: Otto van Boggelen

Het wordt steeds drukker op onze fietspaden. Een mooie ontwikkeling, maar hoe zorg je dat het allemaal veilig blijft? Wie een idee heeft om de fietsveiligheid te verbeteren bij verschillende snelheden op het fietspad kan dat tot en met 24 februari delen met het Fietsinnovatielab. En kans maken op een prijs van 2.000 euro, en een budget van maximaal 45.000 euro om het winnende idee uit te bouwen.

Ik ben programmamanager van CROW-Fietsberaad, het kenniscentrum fietsbeleid van en voor de overheden. Verder mag ik me ploegleider ‘Versterking kennis- en data-infrastructuur’ noemen van de Tour de Force, een samenwerkingsverband van overheden en maatschappelijke organisaties.

De elektrische fiets met een begrensde trapondersteuning tot 25 km per uur is een grote zegen voor Nederland. In het begin (rond 2010) zagen we vooral dat oudere vrouwen veel langer en verder bleven fietsen en ook beter mee konden komen met andere fietsers. Dat is in veel opzichten positief. Daarna werd de e-fiets ook een oplossing voor allerlei jongere doelgroepen die eigenlijk wel willen fietsen, maar waarvoor de vereiste inspanning een belemmering is. Ik hoor ook van vrouwen dat de e-fiets hen in bepaalde situaties een gevoel van veiligheid geeft, omdat ze sneller kunnen wegkomen. De speed pedelec is met name op de langere afstanden voor veel mensen ook een zegen, maar de kans dat het een vloek wordt is groot. Hetzelfde geldt voor opgevoerde e-fietsen. Ik denk dat we moderne technologie (geofencing, zwarte doos) moeten benutten om het snelheidsgedrag te sturen en de handhaving te vergemakkelijken.

Tot voor kort gebruikte ik een Donkey deelfiets in de stad (maar helaas verdwenen uit Utrecht) en een 20 jaar oude Batavus hybride voor de lange afstanden en vakanties.

De massaliteit van fietsen en aanverwante voertuigen wordt op steeds meer plekken wel steeds meer een issue. Soms met een hoog Nimby-gehalte. Hier spelen wegbeheerders op in door het netwerk te verfijnen, waardoor fietsstromen meer gespreid worden. Op een beperkt aantal drukke routes worden fietsers (nog) dominanter, ook qua inrichting van de openbare ruimte. Op veel andere plekken moeten (e-)fietsers zich meer aanpassen aan het verblijfsklimaat.

Ik wil vooral de bril van de overheden als wegbeheerder opzetten. Verkeerstechnische zaken zijn voor deze groep vaak belangrijk.